Ubay Orifov
Orifov Ubay Orifovich (1905.15.6, Qoʻqon — 1976.24.12, Toshkent) — fizik olim, davlat va jamoat arbobi. Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi akademik (1956), Oʻzbekistonda xizmat koʻrsatgan fan va texnika arbobi (1959). Fizikamat, fanlari doktori (1954), professor (1956). Oʻzbekiston ped. akademiyasini tugatgan (1931). Qoʻqon paxtachilik institutida (1932—34), Oʻzbekiston Davlat Universitetida (1935—41) ishlagan. Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi Fizika-texnika instituti (1945-56, 1963-67), Yadro fizikasi instituti direktori (195662, 1967-69), Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi prezidenti (1962— 66), Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi Elektronika instituti direktori (1966—76). O.ning asosiy ilmiy ishlari fizik elektronika, yadroviy va radiatsion fizika, gelioenergetika, paxta xom ashyosiga dastlabki ishlov berish masalalariga bagishlangan. O. tomonidan fanda hali nomaʼlum boʻlgan hodisalar: qattiq jismga atom zarralari taʼsir etganda roʻy beruvchi koʻplab murakkab jarayonlar, ikkilamchi ionlar va elektronlarning har xil guruxlarini topish va ajratish, qattiq jismlar sirtining xossalarini oʻzgartirish usullari aniklangan va shu asosda elektron texnika, mikroelektronika va mashi-nasozlik materiallariga ishlov berish usullari yaratilgan. U paxtachilik va paxta sanoatining taraqqiyotiga hamda xalq xoʻjaligida quyosh energiyasidan foydalanish muammolariga katta eʼti-bor berdi. O. rahbarligidagi tadqiqotlar natijasida urugʻlik va texnik chi-gitni toʻla tuksizlantirish, ularni saralash va tozalash muammolari hal etildi, quyosh energiyasini elektr energiyasiga aylantirish va geliotexnik qurilmalar yaratish boʻyicha ishlar amalga oshiriddi. O. tashabbusi bilan 1965-yildan boshlab Toshkentda "Geliotexnika" xalqaro jurnal nashr etila boshlandi. Beruniy nomidagi Oʻzbekiston Davlat mukofoti laureati (1968). Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi Elektronika intiga va Toshkent shahrining Yunusobod tumanidagi koʻchalardan biriga uning nomi berilgan.
Biografiyasi
1931-yilda Samarqand davlat universitetini tamomlagan. 1935—1941-yillarda — Markaziy Osiyo universiteti assistenti sifatida faoliyat yuritdi. 1944-yilda VKP(b) safiga kirdi.
1945—1956 va 1963—1967-yillarda — Oʻzbekiston SSR Fanlar akademiyasi Fizika-texnika instituti direktori, 1956—1962-yillarda - Oʻzbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasining Yadro fizikasi institutida va 1966—1975-yillarda — O‘zbekiston SSR Fanlar akademiyasi Elektronika instituti (1963-yildan — shuningdek, Toshkent davlat texnika universitetida kafedra mudiri) sifatida faoliyat olib bordi.
„Oʻzbekiston SSR Fanlar akademiyasi hisobotlari“ (1962—1966) va „Geliotexnika“ (1965—1976) jurnallarida bosh muharrir.
U asosan fizik elektronika, qattiq jismlar yuzasi fizikasi, yadro va radiatsiya fizikasi, massa spektrometriyasi va quyosh muhandisligi bilan bogʻliq ishlar qilgan.
Oila
Qilgan ishlari
qattiq sirtning turli sinflarining potentsial va kinetik elektron emissiya mexanizmlari
ishlab chiqqan ;
puskurtulmus yuzadan manfiy ionlar chiqishining kuchli oʻsishi imkoniyatini
belgiladi va manfiy ionlarning purkash manbalarini rivojlantirish uchun asos yaratdi;
Zaryadlangan zarrachalar nurlari yordamida sirt xossalarini yoʻnaltirilgan oʻzgartirish imkoniyatini
isbotladi va ionlarni azotlash, passivlash, ion nurlarini qayta ishlash va boshqalarni ishlab chiqdi;
diametri 3 m gacha qilib
qurilgan quyosh pechlari, quyosh fotokonvertorlari, quyosh kontsentratorlarilar va boshqalarni ishlab chiqdi.
Tanlangan asarlar
Mukofotlar
Xotirasiga
Oʻzbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi Elektronika instituti nomi U. A. Arifov tomonidan berilgan (2012-yildan — Oʻzbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi Ion-plazma va lazer texnologiyalari instituti).
Manbalar
Adabiyotlar
Havolalar
uz.wikipedia.org