Said Nuriddin

Said Nuriddin (1851—1878) — hukmron buxorolik oʻzbek mangʻitlar sulolasi vakili, Buxoro amirligidagi chordjuy beki. Buxoro amiri Muzaffarning ikkinchi oʻgʻli boʻlgan.

Biografiyasi

Said Nuriddin 1851-yilda tavallud topgan. Muzaffar nomidan Qarshida qoʻshin toʻplab, isyonkor ukasi Said Abdumalikka qarshi Gʻuzorda boʻlgan jangda qatnashgan. Muzaffar uni aqlli va isteʼdodli deb hisoblab, taxt vorisi qilmoqchi boʻlgan[3], ammo 1878-yili kutilmaganda sil kasalligidan vafot etgan.

Mirzo Salimbek „Tarix-i Salimiy“ asarida Said Nuriddin haqida shunday yozadi:

Sayid Mir Nuriddin To‘ra ziyoli va ilmli kishi boʻlgan. U Xaya taxallusi ostida ajoyib sheʼriyatga ega[3]. Said Nuriddin hamisha otasining so‘zlariga bo‘ysunardi va unga bo‘ysungan.

Said Nuriddin Xaya taxallusi bilan sheʼr yozgan.

Adabiyotlar

Manbalar

uz.wikipedia.org