Ozad Xabibulin
Ozad Garifovich Xabibullin (oʻzbekcha: Ozad Garifovich Xabibulin; tatarcha: Озад Гариф улы Хәбибуллин; 22-iyul, 1949-yil, Gʻijduvon, Buxoro viloyati, Oʻzbekiston SSR, SSSR) — sovet rassomi, mozaikachi. O‘zbekiston Respublikasi xalq rassomi (2004), Tatariston Respublikasida xizmat ko‘rsatgan sanʼat arbobi (2017).
Biografiyasi
Ozad Garifovich Xabibullin 1949-yil 22-iyulda Oʻzbekiston SSR Buxoro viloyati Gʻijduvon qishlogʻida tugʻilgan. Onasi — oʻqituvchi, kelib chiqishi tojik, otasi — Ikkinchi jahon urushi qatnashchisi, tatar.
1968-yilda Dushanbe rassomlik kolleji, 1973-yilda esa A. N. Ostrovskiy nomidagi Toshkent davlat teatr va rassomlik institutining monumental sanʼat fakultetini tamomlagan. Serjant unvoniga ega . 23 yoshida restavratsiya ishlarida qatnashayotganda iskaladan yiqilib, klinik oʻlimni boshdan kechirgan. 1974-yildan Toshkent haykaltaroshlik va monumental sanʼat kombinatida ishlagan. 1975-yilda, 26 yoshida SSSR Rassomlar uyushmasiga aʼzo boʻldi. 27 yoshida ikkinchi klinik oʻlimni boshidan kechirdi. 1977-yildan respublika va xalqaro badiiy koʻrgazmalarda qatnashib keladi. 1974-yildan Toshkent haykaltaroshlik va monumental sanʼat ktida rassom.
1984-yilda Xabibulinning Oybek metrosidagi ishlari SSSR Rassomlar uyushmasining „Haykaltaroshlik boʻyicha yilning eng yaxshi ishi“ mukofotiga sazovor boʻldi. Xabibullin Sobir Rahimov va Toshkent stansiyalarini loyihalashda ishtirok etgan.
O‘zbekiston Fanlar akademiyasi („Velikie uchyonie Vostoka“, 1994), Xalqaro madaniyat markazi („Velikiy shyolkoviy put“, 1996) binolarining interyerlarida enkaustik uslubdagi devoriy tasvirlar muallifi.
Xabibulin oʻz ijodida majoziy qiyofalar shakl va milliy naqqoshlik sanʼatining uygʻunligida oʻziga xos yangicha talqinga burilish yasadi: „Planeta hayoti“ (OʻzR Matbuot markazida), „Sharq allomalari“ (OʻzR Fan va texnika markazida), „Amir Temur saltanati“ (Oʻzbekiston Baynalmilal madaniyat markazida), „Ilhom pariyey“, „Sirli olam“ (Oʻzbekiston konservatoriyasida); „Baxt uyi“ (Navoiy shahri), Oʻzbekiston qurolli kuchlari tarixi muzeyi, „Toshkent“ va „Oybek“ metro bekatlaridagi kulollik va mozaika bezaklari va boshqa 1977-yildan Respublika va Xalqaro koʻrgazmalarda ishtirok etadi.
2005-yildan Qozon shahrida istiqomat qiladi.
Shuningdek, Sankt-Peterburgdagi B. N. Yeltsin nomidagi Prezident kutubxonasi uchun Sinod binosini (sakkizta barelyef, 2009), Korston mehmonxonasini (Napoleon zalidagi plafond rasmi, 2008), 2013-yilgi Universiada va 2014-yilgi Olimpiada sport inshootlarini bezashda ishtirok etgan. Bir qator Qozon restoranlari dizayni, jumladan, „Oʻzbekiston“ restorani interyeridagi „Ch. Ahmarov xotirasiga“ kartinasi muallifi.
Xabibullin ijodida Abdulla Toʻqay siymosi va asarlari alohida oʻrin tutadi, rassom unga bir qancha asarlar bagʻishlagan.
2008-yildan Qozon davlat madaniyat institutida dars berib kelmoqda. Shuningdek, Qozon milliy tadqiqot texnologik universiteti dotsenti va dizayn kafedrasida dars oʻqituvchisi. Rossiya Rassomlar uyushmasi va UNESCO qoshidagi Xalqaro sanʼat assotsiatsiyasi aʼzosi. Toshkent (1987) va Qozondagi (1994) respublika va Butunrossiya ko‘rgazmalari ishtirokchisi. Xabibullin asarlari Oʻzbekiston va Tatariston muzeylarida, qator galereyalarda va xorijdagi shaxsiy kolleksiyalarda saqlanadi.
Shaxsiy hayoti
Xabibulin yoga va jang sanʼatlarini yaxshi koʻradi. Oilali, birinchi turmushidan ikki o‘g‘li bor.
Mukofotlari
Manbalar
uz.wikipedia.org