Oisha al-Baniyya




Oisha binti Yusuf al-Baniyya (عائشة بنت يوسف الباعونية, Zulqaʼda oyining oʻn oltinchi kuni vafot etdi, 922/1517) tasavvuf ustozasi va shoiri. U oʻz qarashlarini yozma ravishda yozib qoʻygan kam sonli oʻrta asrlardagi islomiy tasavvufchi ayollardan biridir va u „XX asrgacha boʻlgan boshqa ayollarga qaraganda arab tilida koʻproq asarlar yaratgandir“. Uning baʼzi asarlari 21-asrda ingliz tiliga tarjima qilingan. U Damashqda tugʻilgan va vafot etgan.

Ishlari



Ishlar roʻyxati



Th. Emil Homeringa koʻra, Oisha ijodining xronologiyasi hali maʼlum emas va haqiqatan ham koʻpchiligi yoʻqolgan, ammo Oishaning maʼlum original asarlari:

Bulardan tashqari, Oisha boshqa bir qator matnlarni ham moslashtirgan. Homerin, shuningdek, Oisha asarining ingliz tiliga tarjima qilingan yagona tarjimalarini ham nashr etgan:

al-Fatth al-mubin fi madh al-amin



Oishaning eng mashhur asari „al-Fatth al-mubīn fī madḥ al-amīn“ (Tiniq Ilhom, ishonchli Zotga hamd bilan), 130 oyatdan iborat „Badi’iyya“ (badiiy yoki ritorik vositalarni tasvirlash uchun moʻljallangan shakl)dir unda Islom paygʻambari Muhammad s.a.v ni maqtab ulugʻlagan. Asarda ellikka yaqin shoirlar haqida soʻz yuritilar ekan, Oishaning ilm doirasi keng ekanligi taʼkidlangan. Bu matn Abdulgʻaniy an-Nabulusiyning „ Nasomat al -Azhar“ asarini „shubhasiz“ ilhomlantirgan; Har ikki yozuvchi ham oʻzlarining badiyyalariga sharhlar bilan hamrohlik qilishgan.

"Al-Muntakhab fi Usul ar-Rutob"



Bu asarida u oʻzining baʼzi tasavvufiy eʼtiqod va amaliyotlarini alohida soʻfiylar toʻplamida ifodalash va oydinlashtirishga harakat qilgan. U avvaliga tasavvuf xalqining bosqichlari son-sanoqsiz ekanligini, biroq ularning barchasi Alloh taolo tomon yoʻlning toʻrtta asosiy tamoyiliga asoslanishini taʼkidlaydi: tavba, ixlos, zikr va muhabbat.

1-tamoyil: Tavba

(1) oʻtmishdagi qilmishlari uchun pushaymon boʻlish, (2) hozirgi jinoyatlardan darhol voz kechish va (3) hech qachon gunohga qaytmaslik. Yana u tavba qilishda tananing har bir aʼzosining ulushi borligini taʼkidlaydi. Yurak gunohni tark etishga va pushaymon boʻlishga qaror qilishi kerak, koʻzlar esa pastga qaragan holda, qoʻllar ushlashni toʻxtatishi kerak; oyoqlar shoshmasliklari kerak, quloqlar esa tinglashga harakat qilishni toʻxtatishi kerak. Bu oddiy xalq uchun tavbadir. Tanlanganlarning tavbasi nafs shahvatiga qarshi turish va qalb nigohini zavq va farovonlikdan qaytarish bilan birga barcha oʻtkinchi narsalardan oʻzini tiyish bilan yanada oshadi. Bunday tavba (2:222): „Albatta, Alloh tavba qiluvchilarni sevadi…“ deb aytgan Allohga boʻlgan muhabbat uchun talab qilinadi.

2-tamoyil: Ixlos (samimiylik)

Xudoga samimiy itoat qilish faqat Unga yaqinlashish istagidan kelib chiqishi kerak. Moʻmin odamlar orasida maqtov va shon-shuhratga erishishni oʻylamasligi kerak, chunki ixlos nihoyatda kamtarlikni talab qiladi. Demak, nafsni tarbiyalash kerak, qalb esa boshqalarning fikriga koʻr boʻlishi kerak, chunki ruh manmanlikdan saqlaydi. Uning soʻzlariga koʻra, samimiylik ezgu ishlarning mayda urugʻlarini oʻsishiga yordam beradigan suvga oʻxshaydi, ikkiyuzlamachilik esa mehnat qilgan dalalaringni supurib tashlaydigan boʻrondir.

3-tamoil: zikr

Tavba qilish uchun ham, ixlos uchun ham muhim boʻlgan uchinchi qoida, yaʼni zikr yoki Allohni „zikr qilish“dir. Oisha roziyallohu anho ushbu muhim mavzudagi boʻlimini Allohning Qur’ondagi vaʼdasi (2:152) bilan boshlaydi: „Meni eslanglar, men ham sizlarni eslayman“ va u Alloh va Uning sodiq bandalari oʻrtasidagi oʻzaro eslash munosabatini batafsil bayon qiladi.

4-tamoyil: Muhabbat (Ilohiy sevgi)

Bu tabiiy ravishda „Al-Muntahab“ning yakuniy va eng uzun boʻlimining mavzusi boʻlgan mahabba yoki „sevgi“ga olib keladi. U boʻlimni Qur’onda Muhammad s.a.v ga yuborilgan Allohning amri bilan ochadi (3:31): "Ayting: „Agar Allohni sevsangiz, menga ergashinglar, Alloh ham sizni yaxshi koʻradi“. U Qushayriydan iqtibos keltirgan holda yozadi: Allohga boʻlgan haqiqiy sevgi oʻzlarini butunlay yoʻq qilishni talab qiladi, chunki ularning mahbubi ularni charchatadi. Bu sevgi munosabatlari haqiqatdan boʻlishi mumkin, chunki Alloh insonlarni eng yaxshi shaklda yaratgan va shuning uchun U ularga alohida mehr-muhabbatga qoʻygan.

Nashrlar




Manbalar




uz.wikipedia.org

Uzpedia.uz