Mir Arab madrasasi
Mir Arab madrasasi — Buxoro madrasasi.
Madrasaning qurilishi oʻzbek hukmdori Ubaydullaxon va uning piri Mir Arab nomlari bilan bogʻliq.
Oʻquv muddati 4 yil Oʻquv yurti kunduzgi boʻlimiga 15 yoshdan 35 yoshgacha boʻlgan oʻrta va toʻliqsiz oʻrta maʼlumotli kishilar qabul qilinadi. Diniy fanlar hamda umumtaʼlim fanlari oʻqitiladi. Talabalarga arab, ingliz, rus va fors tillari ham oʻrgatiladi. Darslar oʻzbek va arab tillarida olib boriladi.
Tarixi
Mir Arabning asl ismi Sayyid Abdulloh boʻlib, amir 22 yoshida Samarqandga kelib Xoja Ahrorga shogird tushgan. Turkistonning Sabronida (Savronida) 2 koriz (yer osti arigʻi) qazdirgan, suv chiqargan, qalʼa bino etib, Shofirkon, Vobkent, Gʻijduvonda koʻp joylarni obod qilgan (hozirda Shofirkonda Mir Arab qalʼasi saqlanib qolgan).
U naqshbandiya tariqatining rivojlanishiga katta hissa qoʻshgan. Madrasa qurilishini nihoyasiga yetkaza olmagan, 1536-yil boshida Mir Arab vafot etgan va uning vasiyatiga koʻra kuyovi Shayx Zakariyo qurilishni oxiriga yetkazgan.
Xattot Mirali Fathobodiy-Buxoriy ushbu forsiy qitʼani Madrasa darvozasiga yozgan: „Mir Arab faxri Ajam onki kard — Madrasai olii bas bul ajab. Bul ajab on ast ki tarixi u: Madrasai olii Mir Arab“.
Sovet davrida
1920—1930-yillarda SSSRda barcha madrasalar yopilgan. 1945-yilda Oʻrta Osiyo musulmonlari diniy boshqarmasi (SADUM) muftiysi Eshon Boboxon davlat organlari bilan uzoq davom etgan muzokaralardan soʻng Oʻrta Osiyoda islom taʼlimini qayta yoʻlga qoʻyishga erishgan. Urushdan keyingi davrda SSSRda madrasaning tiklanishi SSSR Xalq Komissarlari Sovetining 1945-yil 10-oktyabrdagi 14808-r-sonli „Buxoro va Toshkentda madrasalar tashkil etish toʻgʻrisida“gi farmoni bilan boshlandi. Farmon asosida O‘zbekiston SSR Xalq Komissarlari Sovetining 1945-yil 29-noyabrdagi 1879-212s-sonli „O‘rta Osiyo va Qozog‘iston diniy boshqarmasiga ikkita diniy maktab ochishga ruxsat berish to‘g‘risida“gi farmoni ishlab chiqildi. 1946-yilda Oʻzbekiston SSRda Mir-Arab madrasasi ochildi. 1947-yil 1-iyun holatiga koʻra, I. V. Polyanskiyning maʼlumot berishicha, Mir-Arabda 26 talaba va 3 nafar oʻqituvchi boʻlgan. Ilmiy adabiyotlarda madrasaning turli nomlari bor. Ammo 1989-yilda Rifqat Rafiqovga berilgan 67-sonli o‘qishni tamomlaganligi to‘g‘risidagi guvohnomaga ko‘ra, madrasa „Mir-Arab“ deb atalgan.
„Mir-Arab“ SSSRda 1946—1956 va 1961—1989-yillarda yagona musulmon oʻrta taʼlim muassasasi boʻlgan. SSSRdagi ikkinchi madrasa — Baroqxon 1956-yilda Toshkentda ochilgan, ammo hokimiyat tomonidan 1961-yilda binoning avariya holati bahonasida yopilgan.
Mir-Arab madrasasida oʻqish muddati 9 yil boʻlib, ikki bosqichga boʻlingan. O‘quv dasturi Din ishlari bo‘yicha kengash bilan kelishilgan va uch qismga bo‘lingan:
Oʻrta dunyoviy maʼlumotga ega boʻlgan abituriyentlar uchun oʻqish muddati 4 yilni tashkil etgan. Madrasa talabalarining (O‘zbekiston SSR Sovet muassasalari talabalari kabi) vaqti-vaqti bilan darsdan chetlatib, paxta terimiga [8] borishi ularning o‘qish faoliyatiga taʼsir qilgan.
Madrasa talabalari oyiga 35 rubl stipendiya (1962-yil uchun) va kiyim-kechak olib, haftada bir marta madrasa hisobidan kinoga tashrif buyurib, madrasa yotoqxonasida yashaganlar. Talabalar soni kam boʻlgan — 1963-yilda 40 kishi, 1982-yilda 86 kishi. Madrasani bitirish har yili bo‘lmagan va ayni paytda 10-20 nafar mutaxassisdan iborat bo‘lgan.
Madrasaga talabalar yuborgan musulmonlarning diniy idoralari ularning oʻqish xarajatlarini oʻzlari toʻlagan (1963-yilda yiliga 500-600 rubl boʻlgan), bundan tashqari, SADUM oʻquv muassasasi faoliyati uchun pul ajratgan.
Meʼmorchiligi
Bosh tarzi ulkan peshtokli, darvozasi orqasida 5 gumbazli miyonsaroy, ikki yonida baland gumbazli keng darsxona va masjid, goʻrxona joylashgan. Koshinkori naqshlar yozuvlar bilan uygʻunlashgan (saqlanmagan). Goʻrxona ichi gumbaz osti bagʻali qalqonsimon muqarnasli, shipi va devorlari ganch oʻymakorligida bezatilgan, izorasi rangbarang koshinli. Goʻrxonada Ubaydullaxon (1537-yil v. e.)ning yogʻochdan xotamkori usulida ishlangan sagʻanasi va Mir Arab, uning qarindoshlari qabrlari bor.
Tarixiy manbalarda madrasa 111 hujradan iboratligi koʻrsatilgan. Biroq hozirgi mualliflar hujralar sonini Qurʼon suralariga muvofiq 114 ta hujra deya axborot berishmoqda.
Madrasaning umumiy tarhi 68,5x51,8 m, hovli 35,4x31,3 m, darsxona 8x8 m. Hovlisi toʻrtburchak shaklida boʻlib, atrofini oldi ravokli, ikki oshyonli 114 hujra oʻrab turadi. Tomonlar oʻrtasidagi 4 baland peshtokli darsxona — ayvon hovli mahobatini oshiradi. Tuzilishi jihatidan naqshinkor jan. peshtoqning dastlabki qiyofasi saqlanib qolgan, bu naqshlarning tarkibiy qismida yulduzsimon bezaklar uchraydi. Undagi bezaklarning saqlanib qolgan ayrim parchalaridan naqshlar gʻoyat nafis va nozik boʻlganligini bilish mumkin.
Rivoyatlarga kura, Madrasa asosi chuqur qilinib, togʻ toshlari bilan mustahkamlangan, qor, yomgʻir suvini qochirish uchun tazarlar ishlangan, ular orqali suvlar shahar qoʻrgʻonidan tashqariga chiqarilgan.
Buxoroning 2500-yilligi munosabati bilan Madrasa peshtogʻi va gumbazlaridagi toʻkilib ketgan koshinkori naqshlar va yozuvlar qayta tiklandi.
Manbalar
Havolalar
Adabiyotlar
Ilmiy adabiyotlar
uz.wikipedia.org