Dmitriy Kharine
Dmitriy Viktorovich Xarin (ruscha: Дмитрий Викторович Харин 1968-yil 16-avgustda tugʻilgan) — Rossiyalik futbol murabbiyi va sobiq professional futbolchi, Milliy liga janubidagi Xemel Xempsted Taun darvozabonlari murabbiyi.
Futbolchi sifatida 1982-yildan 2004-yilgacha, Moskvaning " Torpedo ", „Dinamo“ va CSKA klublarida oʻynaganidan keyin "Chelsi" klubida Premer-ligada darvozabon boʻlgan. U Shotlandiya Premer-ligasidagi professional faoliyatini „Seltik“ bilan yakunlagan va Angliyaga qaytib, ligaga kirmaydigan Hornccherch jamoasi uchun oʻynagan. U SSSR, MDH va Rossiya milliy futbol jamoalari uchun xalqaro musobaqalarda qatnashgan.
Xarin 2004-yilda " Luton Taun "ga darvozabonlar murabbiyi sifatida qoʻshilgan va 2013-yilgacha klubda qolgan, keyinroq xuddi shunday lavozimda Stivenj va Xemel Xempsted Taunga qoʻshilgan.
Jamoalardagi faoliyati
Rossiya futboli
U faoliyatining boshida Rossiyaning „ Torpedo“, Moskvaning „Dinamo“ va Moskvaning CSKA jamoalarida oʻynagan, 1992- yilning dekabrida Angliya Premer-ligasi „ Chelsi“ klubiga 400 ming funt sterling evaziga oʻtgan.
Chelsea
"Chelsi" bilan Xarin 1994-yilgi Angliya kubogi finalida toʻrtta gol oʻtkazib yuborgan boʻlsa ham — bir yildan soʻng klubning UEFA kubok egalari kubogi musobaqasi oʻtkazilib, u yerda yarim finalga chiqdi. Uning klubdagi keyingi yillari jarohatlar bilan bogʻliq muammolar va gollandiyalik darvozabon Ed de Goi bilan shartnoma imzolashi tufayli soʻnggi uch mavsumda 20 ta oʻyinda maydonga tushgan. Umuman olganda, u „Chelsi“ tarkibida 146 oʻyinda maydonga tushgan.
Xarin 1996-1997-yilgi mavsum oxirida „Chelsi“ning Angliya kubogi finalida gʻalaba qozonishiga loyiq emas edi (oʻrniga norvegiyalik Frode Grodås oʻynadi) va bir yil oʻtib Kubok egalari kubogi va Liga kubogi finalidagi oʻyini uchun tarkibga kiritilmagan. Janluka Vialli „Chelsi“ bosh murabbiyi boʻlgach, de Goyni klubning birinchi darvozaboni sifatida tanlagan. Xarin oʻsha mavsumda asosan kubok oʻyinlarida beshta oʻyinda maydonga tushga. Shundan soʻng yana ikki mavsum zaxira darvozabon sifatida klubda qolgan.
Seltic
Xarin 1999-yilning yozida Shotlandiyaning „ Seltik“ klubiga tekin transfer evaziga shartnoma imzolagan. U "Seltik Park "ga yangi boshqaruv jamoasi Jon Barns va Kenni Dalglishning birinchi tanlagan oʻyinchisi sifatida kelgan, ammo jarohatlar tufayli u klub uchun atigi 11 oʻyin oʻtkazgan.
Horncherch
U 2002-yilning yozida qoʻyib yuborilgan va Ligadan tashqari " Xorncherch " klubi bilan shartnoma imzolagan va u yerda debyut oʻyinida qizil kartochka olgan.
Xalqaro faoliyati
Xarinning oʻzi xalqaro oʻyinchi edi. Oʻz vatanidagi siyosiy tartibsizliklar natijasida u uch xil jamoada oʻynashiga toʻgʻri kelgan. U SSSR uchun oltita, MDH uchun oʻn bir marta, keyin esa Rossiya terma jamoasi uchun 23ta oʻyinda gʻalaba qozongan. 1988-yilgi yozgi Olimpiya oʻyinlarida Sovet Ittifoqini himoya qilib, futbol musobaqasida oltin medalni qoʻlga kiritgan. U 1992-yilgi Yevropa chempionatida MDH terma jamoasi safida oʻynagan va Gollandiya bilan Goteborgda 0:0 hisobida durang oʻynagan. Rossiya uchun esa AQSH 94 va Yevro 96 musobaqalarida qatnashgan. U oxirgi marta 1998-yil sentabr oyida Ukrainaga qarshi oʻyinda gʻalaba qozongan.
Murabbiylik faoliyati
Xarin „Luton Taun“ ga 2004-yilda darvozabonlar murabbiyi sifatida kelib qoʻshilgan. U 2013-yilga qadar klubda qolgan va u shartnomadan ozod qilingan. Keyin Xarin Teddi Sheringem ketganidan koʻp oʻtmay, 2015-yilda ketgunga qadar Stivenjning jamoasiga qoʻshilgan. Xarin endi Xemel Xempsted Taunda darvozabonlar murabbiyi boʻlgan.
Shaxsiy hayoti
Uning ukasi Mixail Xarin ham professional darajada futbol oʻynagan. Mixailning oʻgʻli Filipp Xarin ham hozirda professional darvozabon.
Faoliyat yutuqlari
Dmitriy Xarin futbolchilik faoliyati davomida quyidagi muvaffaqiyatlarga erishgan: 1985-yil U-16 Yevropa chempioni, 1986-yilgi SSSR kubogi sohibi, 1988-yil Olimpiya chempioni, 1990-yil U-21 Yevropa chempioni, 1991-yil SSSR ligasi chempioni, 1992-yilgi Rossiya kubogi va 1994-yilgi FA kubogi sovrindori..
Faoliyat statistikasi
Klub
Xalqaro
Yutuqlar
Chelsi Celtic Sovet Ittifoqi Manbalar
uz.wikipedia.org