Ching (asbob)

Ching Kambodja va Tailand teatr va raqs ansambllarida oʻynaladigan barmoqli zindonlardir .

Qurilish va foydalanish

Oʻrtadan oʻtgan shnur bilan bogʻlangan chinglar piyolaga oʻxshash, diametri taxminan 5 santimetr boʻlib, bronza qotishmasidan — temir, mis va oltindan tayyorlangan. Vaqtni ushlab turish va ohangni tartibga solish uchun ular tsiklik tarzda bir-biriga uriladi va ular ansamblning „vaqt saqlovchisi“ sifatida ishlaydi. Ritm odatda urgʻuli yopiq zarbani urgʻusiz ochiq „ching“ zarbasi bilan almashtirishdan iborat. „Ching“ nomi bu ochiq tovush uchun onomatopoeikdir .

Musiqiy kontekst

Kambodja ansambli — anʼanaviy ravishda sud raqsi, niqobli oʻyinlar, soyali oʻyinlar va marosimlarga hamroh boʻlib, vokalchilar va asboblardan iborat: gong chimlari, qamish asboblari, metallofonlar, ksilofonlar, barabanlar va ching. Tailand ansambli torli skripka, nay, zither, ksilofon, gong doiralari, baraban va chingdan iborat. Tailand va Kxmer musiqalarida ohang baraban va chingda amalga oshiriladigan tsiklik naqshlar bilan tartibga solinadi.

Tarixiy ahamiyati

Khmer svilizatsiyasining buyuk shahri boʻlgan Angkorda ching haqida dalillar topilgan, u yerda klassik sanʼat IX-V asrlar orasida gullab-yashnagan. Ibodatxona devorlariga oʻyilgan sahnalarda samoviy raqqosalar oʻzlarining cholgʻu asboblari, jumladan, kichik zindonlar (ching) bilan tasvirlangan. <ref name="Sam">Sam. {{{editor}}}: „The Khmer People of Cambodia“. The Garland Handbook of Southeast Asian Music. 17-sentyabr 2013-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 14-sentyabr 2013-yil.

Sam, Sam-Ang. Miller, Terry E.; Williams, Sean (eds.).

Adabiyotlar

Havolalar

uz.wikipedia.org