Britaniya psixoanalitik jamiyati
Britaniya psixoanalitik jamiyati 1913-yil 30-oktyabrda ingliz nevrologi Ernest Jons tomonidan
London Psixoanalitik Jamiyati sifatida tashkil etilgan. Bu Britaniyadagi psixoanalitiklarni tayyorlaydigan ikkita tashkilotdan biri, ikkinchisi Britaniya Psixoanalitik Assotsiatsiyasi.
Jamiyatda Wilfred Bion, Donald Winnicott, Anna Freyd va Melanie Klein kabi bir qator muhim psixoanalistlar yashaydi. Bugungi kunda u 400 dan ortiq aʼzoga ega va Xalqaro psixoanalitik assotsiatsiyaning aʼzo tashkilotidir.
Tashkilot va nomi
Psixoanaliz Zigmund Freyd tomonidan asos solingan va Psixoanaliz boʻyicha dastlabki ishlarning aksariyati Freydning vatani Venada va Markaziy Yevropada olib borilgan. Biroq, 1900-yillarning boshlarida Freyd oʻz nazariyalarini ingliz tilida soʻzlashadigan dunyoga tarqata boshladi. Taxminan shu vaqt ichida u oʻz ishini nemis tilida oʻqigan ingliz neyroxirurgi Ernest Jons bilan aloqa oʻrnatdi va Freyd bilan Zalsburgdagi ilk Psixoanalitik Kongressda uchrashdi. Jons Toronto universitetida oʻqituvchilik lavozimini egalladi va bu lavozimda Amerika Psixoanalitik Assotsiatsiyasini tuzdi.
Jons Londonga qaytib kelgach, 1913-yilda
London Psixoanalitik Jamiyati sifatida jamiyatni tuzdi. Jamiyatning 9 ta taʼsischi aʼzosi bor edi, jumladan Uilyam Makkenzi, Moris Nikol va Devid Eder . Deyarli darhol jamiyat Karl Yung va Zigmund Freyd oʻrtasidagi xalqaro ziddiyatga tushib qoldi. Jamiyat aʼzolarining koʻpchiligi Yung nazariyalarining izdoshlari edi, lekin Jonsning oʻzi Freyd bilan yaqin munosabatda boʻlgan va jamiyat aniq freydchi boʻlishini xohlagan. Jons 1912-yilda Freydning ichki doirasiga qoʻshildi va Jungni Xalqaro psixoanalitik assotsiatsiyadan siqib chiqarishga yordam berdi.
Biroq, 1914-yilda Birinchi jahon urushining boshlanishi, oʻsha paytda Avstriya-Vengriya tarkibiga kirgan Venadagi psixoanalitiklar bilan yozishmalarga bogʻliq boʻlgan yangi paydo boʻlgan jamiyatni toʻxtatib qoʻyishini anglatardi. Urush paytida bir nechta norasmiy uchrashuvlar boʻlib oʻtdi, ammo urush davom etar ekan, ular kamroq boʻldi.
1919-yilda Ernest Jons jamiyatni
Britaniya Psixoanalitik Jamiyati sifatida qayta tashkil etdi va uning prezidenti boʻlib ishladi. U jamiyatni tabiatan Freydchi deb belgilash imkoniyatidan foydalanib, Jung aʼzolarining koʻpini olib tashladi. Jon Rikmanning yordami bilan jamiyat
Psixoanaliz instituti deb nomlanuvchi klinika va oʻquv boʻlimi tashkil etdi.
Urushlararo yillar
1920-yillarda Ernest Jons va jamiyat Melanie Klein taʼsiri ostida tobora kuchayib bordi. Jons oʻzining bir nechta psixoanalitik konsepsiyalarini ishlab chiqish uchun uning yozuvlaridan ilhomlangan. 1925-yilda Klein jamiyatda oʻz nazariyalari boʻyicha bir qator nutqlar oʻtkazdi. Kleinning ishi Londonda yaxshi qabul qilindi, ammo u koʻpchilik psixoanalitiklar joylashgan qitʼada tobora kuchayib borayotgan bahs-munozaralarga sabab boʻldi. Uning gʻoyalari Klein joylashgan Berlin Psixoanalitik Institutida iliq kutib olinmaganini anglab, Jons uni Londonga koʻchib oʻtishni taklif qildi va u buni 1925-yilda amalga oshirdi.
Germaniyada va keyinchalik Avstriyada natsistlar partiyasining kuchayishi nemis va avstriyalik psixoanalitiklarning Londonga qochib ketishiga olib keldi va ular rivojlanayotgan jamiyatga qoʻshildi. 1937-yilga kelib, 71 aʼzodan 13 nafari Yevropadan qochqinlar edi. Ernest Jons shaxsan Zigmund Freyd va uning qizi Anna Freydni Londonga olib kelishga aralashdi. 1938-yilda Zigmund Freyd Jonsga shunday deb yozgan:
"Soʻnggi yillardagi voqealar Londonni psixoanalitik harakatning asosiy maydoni va markaziga aylantirdi. Jamiyat oʻziga yuklangan vazifalarni eng yorqin tarzda bajarsin."[6]
Ikkinchi jahon urushi boshlanishiga kelib, 90 aʼzodan 34 tasi qitʼadan kelgan emigrantlar edi. Ular orasida:
Biroq, kontinental Yevropadan koʻplab taniqli psixoanalitiklarning assimilyatsiyasi keskinlikni keltirib chiqardi. Anna Freyd va Melanie Kleinning yondashuvlaridagi katta farq bir nechta fraksiyalarning rivojlanishiga olib keldi. Borgan sari jamiyatda maʼruza taqdimotlari qarama-qarshi fraksiyalar nazariyasiga qarshi yashirin hujumlarga aylandi. Misol uchun, 1937-yil mart oyida Melitta Shmideberg (Kleinning qizi) oʻzining „Tahlildan keyin — bemorlarning baʼzi fantaziyalari“ nomli maqolasini taqdim etdi, bu Kleinning deyarli barcha gʻoyalariga shafqatsizlarcha hujum qildi, ammo unda uning nomi tilga olinmagan.
= "Munozarali munozaralar"[tahrir | manbasini tahrirlash]
1942-yilga kelib jamiyatdagi fraksiyalarning munosabatlari shu qadar qizgʻinlashib ketdiki, jamiyatning ilmiy mohiyatini har oyda muhokama qilish uchun qoʻmita chaqirishga toʻgʻri keldi. Qoʻmitaga jamiyatning uchta aʼzosi raislik qildi, ularning har biri asosiy fraksiyalardan birini vakili edi:
Qizgʻin bahs-munozaralardan soʻng qoʻmita „janoblar kelishuvi“ga qaror qildi — bu har bir fraksiya jamiyatdagi barcha qoʻmitalar ichida teng vakillikka ega boʻlishini taʼminladi. Shuningdek, institutda boʻlajak psixoanalistlarni tayyorlash ikki yoʻnalishda tashkil etilishiga kelishib olindi: biri Kleinchi va ikkinchisi Freydchi.
Ikkinchi jahon urushidan keyin
Bahsli munozaralar hal qilinishi bilan jamiyatda Donald Vinnikot, Maykl Balint yoki Uilfred Bion kabi mustaqil psixoanalistlar hukmronlik qildi.
Jamiyat va institutning taniqli aʼzolari
Jamiyatning taniqli aʼzolari:
Bugungi jamiyat
Oʻzining tegishli organlari, Psixoanaliz Instituti va London Psixoanaliz Klinikasi orqali u London gʻarbidagi Bayron Xausdagi shtab-kvartirasida psixoanalizni oʻqitish, rivojlantirish va amaliyotida ishtirok etadi. Bu Xalqaro Psixoanalitik Assotsiatsiyaning taʼsis tashkiloti va Britaniya Psixoanalitik Kengashining aʼzo institutidir.
Manbalar
Havolalar
uz.wikipedia.org