BOKKACHCHO
BOKKACHCHO (Boccaccio) Jovanni (1313, Parij—1375.21.12, Chertaldo, Florentsiya yaqinida) — italyan yozuvchisi, Yevropa Uyg’onish davri adabiyotining yirik vakili. Neapolda huquq fanlarini o’rgangan. Bokkachcho Florentsiya siyosiy hayotida faol qatnashgan. Dastlabki asarlari (“Filokolo”, 1336; “Filostrato”, 1338)da ishqiy sarguzashtlar tasvirlangan. Bokkachchoning antik mifologiya syujetlari asosida yaratilgan “Ameto” (1341), “Fezolan parilari” (1345) pastorallari, “Fyametta” (1343) qissasi hamda sonetlari bor. Yuzta novelladan iborat “Dekameron” (1350-53) asari Bokkachcho ijodining cho’qqisi hisoblanadi. Unga 7 juvon va 3 yigitning 10 kun davomida aytgan hikoyalari asos bo’lgan. Asar nomlanishi (Yunoncha Dekameron — o’n kunlik) shundan. Bokkachcho bu asarida xurofotga qarshi oddiy inson va uning erkin muhabbatini ulug’lab, zohidona hayotni rad qilgan. Bokkachchoning ijodi Uyg’onish davri italyan hikoyachiligidagina emas, balki 15-16-asrlar Yevropa adabiyotida ham realizmning shakllanishida katta ahamiyatga ega bo’ldi. Yozuvchi hayotining so’nggi yillarida “Quzg’un” (1354-55) dostoni va “Dante Aligeri hayoti” (taxminan 1360) kitobini yozgan. “Dekameron” o’zbek tiliga Q. Mirmuhamedov tomonidan tarjima qilingan (1978).
Manba
O'zbekiston Milliy Ensiklopediyasi
Uzpedia.uz