A'rof surasi
Aʼrof surasi (arabcha: سورة الأعراف, nomining maʼnosi — Jannat bilan do‘zax o‘rtasini ajratib turadigan devor[9][10]) — Qurʼonning 7-surasi. Makkiy suralardan biri, 206 oyatdan iborat. Bu sura Qurʼonning 151–176-sahifasida va 8-9-juzida joylashgan. 39-boʻlib nozil boʻlgan.
U paygʻambarlar haqida batafsil hikoya qilgan birinchi suradir, Unda Nuh, Hud, Solih, Lut, Shuayb va Muso paygʻambarlarning qissalari soʻzlanadi. Avvalo shayx ul-anbiyo — paygʻambarlar oqsoqoli Nuh qissasi hikoya qilinib, u zotga oʻz qavmlari tarafidan boʻlgan qaysarlik va isyonlar natijasida ularning toʻfon balosiga giriftor etilganliklari eslatib oʻtiladi. Bu surada paygʻambarlardan, xususan, Muso alayhis-salomning qissalari batafsil zikr qilinib, u zot bilan zolim Firʼavn oʻrtasida boʻlib oʻtgan mojarolarga toʻxtab oʻtiladi va bani Isroilga berilgan noz-neʼmatlar, Allohning amr-farmonlaridan bosh tortganlaridan keyin esa boshlariga tushgan balo-musibatlar hikoya qilinadi.
Bu surada ham boshqa Makka suralarida boʻlgani kabi soʻz islomning asosi — mohiyati boʻlmish Allohning birligi, tirilish va jazo haq ekani hamda vahiy va paygʻambarlik haqiqati ustida boradi. Suraning avvalida Muhammad alayhis-salomga tushgan moʻʻjiza — Qurʼon haqida soʻzlanib, u butun insoniyat unun buyuk ilohiy neʼmat ekanligi, binobarin, dunyo va oxirat saodatiga erishish uchun uning yoʻl-yoʻriq va pand-nasihatlariga amal qilib borish lozimligi uqtiriladi.
Yana bu surada Alloh bergan ilmni mol-dunyo topish uchun birovlarga ziyon yetkazish
yoʻlida suʼiisteʼmol qilgan olimlar qattiq qoralanib, ular tillari osilib, hansirab turadigan itlarga oʻxshatiladi. Va nihoyat, bu surada qiyomat kunidagi holat tasvirlanadi. U kuni kishilar uch toifaga boʻlinadilar: hayotlarini iymon va yaxshi amallar bilan oʻtkazgan kishilar ahli jannat, kofirlik va oʻzlariga ham, oʻzgalarga ham yomonlik qilish bilan oʻtgan kimsalar doʻzax egalari boʻladilar; qilgan yaxshiliklari bilan yomonliklari barobar kimsalar esa „Aʼrof“ egalari boʻladilar. Aʼrof — jannat bilan doʻzax oʻrtasini ajratib turadigan devor boʻlib, uchinchi toifaga mansub odamlar uning ustida Alloh oʻzlarini jannatgami yoki doʻzaxgami hukm qilishini kutib turadilar. Bu surada mana shu holatning tasviri oʻz ifodasini topgani uchun „Aʼrof“ deb atalgan.
Manbalar
Havolalar
uz.wikipedia.org