Al-Shifa' bint Abdullah

Al-Shifoa bint Ashraf (arabcha: الشفاء بنت عبد الله), Laylo ismi berilgan, Islom payg'ambari Muhammad (s.a.v)ning ayol sahobasi edi.

Biografiya

U Abdulloh ibn Abdshams va Fotima binti Vahbning qizi va Makkadagi Quraysh qabilasining Adi qabilasidan edi. Abu Hatma ibn Huzayfaga turmushga chiqib, Sulaymon va Masruq ismli ikki oʻgʻil koʻrdi.

U dono ayol sifatida shuhrat qozongan. Uning ismi Al-Shifoa "shifo beruvchi" degan ma'noni anglatadi va u xalq tabobati bilan shug'ullanganligini ko'rsatadi. Makkada yigirmaga yaqin odam o'qish-yozishni bilgan bir paytda, Al-Shifoa bu mahoratga ega bo'lgan birinchi ayol edi. U ko'plab boshqa kishilarga jumladan, qarindoshi Hafsa binti Umarga xattotlikdan dars bergan va bu ikki ayol do'st bo'lib qolishgan.

Al-Shifoa Makkada musulmon bo'lgan va Madinaga hijratga birinchilardan bo'lib qo'shilgan. U yerda uning masjid bilan bozor oʻrtasida uyi bor edi. Muhammad u erga tez-tez tashrif buyurar va ba'zida u bilan tadbirkorlikdagi eng yaxshi amaliyotlar haqida maslahatlashardi.

Rivoyat qilinishicha, Umar xalifa bo'lganlarida, ba'zan bozor ishlarida u bilan maslahatlashar edilar. Lekin bu rivoyat sahih manba tomonidan isbotlanmagan. U: «Umar gapirganda baland ovozda gapirardi, yurganda tez yurardi, urganida ogʻritardi», deb eslaydi. Umar ham uning uyiga tashrif buyurardi. Bir kuni Umar uning o'g'li Sulaymonni nega bomdod namozini qoldirganini so'radi. Al-Shifoa Sulaymon tun bo'yi namoz o'qib, ertalab uyquga ketgan, deb javob berdi.

Merosi

U rivoyat qilgan hadislar orasida Umarning “Amir al-Moʻminin” unvonining kelib chiqishi va Muhammadning quyidagi soʻzlari bor: “Alloh yoʻlidagi jihodchining misoli roʻza tutgan, namoz oʻqigan va jihodchi qaytmagunicha roʻza va namozni toʻxtatmagan kishiga oʻxshaydi.”

Uning o'g'li Masruq amir bo'ldi. O'g'li Sulaymondan Abu Bakr va Usmon ismli ikki nabiralari bor edi, ular ham hadis roviylari edi.

Manbalar

uz.wikipedia.org