Abdulloh ibn al-Muborak
Abdulloh ibn al-Muborak (118/726-797 hijriy/milodiy; arabcha: عبد الله بن المبارك) Hishom ibn Abdulmalik davrida tugʻilgan. Abdulloh ibn Muborak oʻzining xotirasi va ilmga boʻlgan gʻayrati, hadis (muhaddis) toʻplashi va zohidligi bilan mashhur boʻlgan ilk taqvodor musulmon edi. U amir al-moʻminin fi al-hadis unvoniga sazovor boʻlgan. Uning otasi Muborak Xurosonlik boʻlib, Hamadxon shahridagi Bani Xonala qabilasidan boʻlgan arab savdogarining mijozi (mavoli) boʻlgan, onasi esa xorazmlik ekani aytiladi. Muborak keyinroq savdogarning qizi Hindga uylandi. Aytishlaricha, Abdulloh ibn Muborak oʻz shahri Marvni tark etib, Hamadxonda yashab, Bagʻdodga tez-tez tashrif buyurgan hamda maʼzuralar qilgan. Imom Ahmad Abdulloh ibn Muborak haqida quyidagicha fikr bildirgan: „ Ilm talab qilish uchun safarga undan ko‘ra ishtiyoqmandroq odam yo‘q“. Ustozlari orasida Sufyon Savriy va Abu Hanifa boʻlgan. U „Kitob al-jihod“ nomli ilk musulmonlarning urush haqidagi hadis va so‘zlaridan iborat to‘plam va „Kitob az-zuhd va ar-raqo‘iq“ nomli zohidlik haqida kitob yozgan. U, shuningdek, Tarsus va al-Masisa chegaralarida islom chegaralarini himoya qilish bilan mashhur boʻlgan (qarang. Rabot) va keyinchalik Horun ar-Rashid davrida 797-yilda Furot yaqinidagi Xitda vafot etgan.
Ishlari
Samarali ijod qilgan yozuvchi sifatida taʼriflangan Abdulloh ibn al-Muborakning asarlari, asosan, yoʻqolgan boʻlib, ularga quyidagilar kiradi:
Manbalar
uz.wikipedia.org